Δημοσιεύθηκε την 1 σχόλιο

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς

πρωτοσέλιδο - Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς

Αλήθεια, εσείς ξέρετε πόσα είδη πυτιάς υπάρχουν? Δείτε αναλυτικά ποιά είναι η πηγή προέλευσης του κάθε είδους πυτιάς

Είδη πυτιάς – 1ο είδος – Πυτιά ζωικής προέλευσης

Ο όρος ζωική πυτιά (animal rennet ή rennet ή rennin) αναφέρεται στα ένζυμα, τα οποία λαμβάνονται με εκχύλισμα, από το τέταρτο στομάχι, το ήνυστρο, μη απογαλακτισμένων μηρυκαστικών, (μοσχαριών, αρνιών, κατσικιών, κ.α.).

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
k – καζεΐνη, ως η κόκκινη γραμμή. Χυμοσίνη, (chymosin), ένα πρωτεολυτικό ένζυμο της πυτιάς ζωικής προέλευσης, ως μπλε γραμμή. Δείτε το πώς το ένζυμο θα διασπάσει, επιλεκτικά, τον δεσμό Phe105-Met106. Γενικά, αυτή είναι η κύρια λειτουργία των ενζύμων, τα οποία περιέχονται σε όλα τα είδη πυτιάς.

Τα ένζυμα, αυτά, είναι πρωτεολυτικά, (δηλαδή, διασπούν τις πρωτεΐνες), και προκαλούν πήξη του γάλακτος.

Τα ένζυμα, της πυτιάς η οποία έχει ζωική προέλευση, διασπούν, επιλεκτικά, την k-καζεΐνη.

Δείτε: Γιατί η πυτιά πήζει το γάλα?

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Η αποσταθεροποίηση των καζεϊνικών μικκυλίων επιτυγχάνεται μέσω της προσθήκης της πυτιάς στο γάλα. Η πυτιά περιέχει ένα ή περισσότερα πρωτεολυτικά ένζυμα, τα οποία θα διασπάσουν τον πεπτιδικό δεσμό (Phe105-Met106). Ως αποτέλεσμα, στο γάλα θα απελευθερωθεί ένα πεπτίδιο, το οποίο συνήθως αναφέρεται ως γλυκομακροπεπτίδιο και το οποίο έχει υψηλό αρνητικό φορτίο. Το καζεϊνικό μικκύλιο, το οποίο παραμένει μετά την απομάκρυνση του γλυκομακροπεπτιδίου, συνήθως αναφέρεται ως παρα καζεϊνικό μικκύλιο. Σε τιμή pH 6.6 με 6.7 το ζ-δυναμικό είναι περίπου -20mV. Μετά την διάσπαση του 20%, 35%, 50% και 80% περίπου των δεσμών (Phe105-Met106) το ζ δυναμικό ελαττώνεται σε −17, -15, -13.5 και -11 mV περίπου. Σε ποιά τιμή αυτό το ζ-δυναμικό εξακολουθεί να απωθεί επαρκώς τα καζεϊνικά μικκύλια και να μην επιτρέπει την συσσωμάτωσή τους? Σίγουρα, μια επαρκής συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου είναι απαραίτητη έως ότου επιτευχθεί ένα κρίσιμο ζ-δυναμικό στο οποίο οι ελκτικές δυνάμεις θα κυριαρχήσουν, και τα καζεϊνικά μικκύλια θα αρχίσουν να συσσωματώνονται μεταξύ τους. Να θυμάμαι ότι αυτό το κρίσιμο ζ-δυναμικό θα εξαρτηθεί επίσης από την θερμοκρασία και από την τιμή του pH.
Να ποιά είναι τα 4 είδη της πυτιάς – Χυμοσίνη και Πεψίνη

Το εκχύλισμα, αυτό, (από το τέταρτο στομάχι, το ήνυστρο, μη απογαλακτισμένων μηρυκαστικών), αποτελείται, κυρίως, από, τα δύο πρωτεολυτικά ένζυμα α) τη χυμοσίνη, (chymosin) ή ρεννίνη, (rennin) σε ποσοστό 88-94%, και, β) την πεψίνη (pepsin), σε ποσοστό 6-12%.

Η χυμοσίνη, εμφανίζει πολύ μεγαλύτερη επιλεκτικότητα, στην διάσπαση του πεπτιδικού δεσμού, Phe105-Met106, της k-καζεΐνης.

Η σχετική αναλογία, αυτών, των δύο ενζύμων, ποικίλλει, ανάλογα, με την ηλικία και, με την διατροφή του ζώου.

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Στομάχι μηρυκαστικού. Μεγάλη κοιλία, (Rumen), Κερκύφαλος, (Reticulum), Εχίνος, (Omasum), Ήνυστρο, (Abomassum). Για την συλλογή των πρωτεολυτικών ενζύμων της πυτιάς, γίνεται επεξεργασία του ηνύστρου.

Όσο μεγαλώνει το ζώο, τόσο περισσότερο, η έκκριση της χυμοσίνης μειώνεται, ενώ, τόσο περισσότερο, η έκκριση της πεψίνης αυξάνει.

Τα εμπορικά σκευάσματα της πυτιάς ζωικής προέλευσης περιέχουν, συνήθως, 50% έως 97% χυμοσίνη.

Πολλοί τυροκόμοι προτιμούν τις πυτιές ζωικής προέλευσης, οι οποίες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε χυμοσίνη.

Η πυτιά ζωικής προέλευσης, σε οποιαδήποτε μορφή, αποτελεί το ακριβότερο εμπορικό είδος πυτιάς.

Τυρί Fiore Sardo. Για την παρασκευή αυτού του εκλεκτού τυριού χρησιμοποιείται νωπό πρόβειο γάλα. Σίγουρα όμως στο ιδιαίτερο flavor αυτού του τυριού συμβάλλει και η οικοτεχνική (artisanal) πυτιά ζωικής προέλευσης.

Τα τυριά, τα οποία παρασκευάζονται με οικοτεχνική (artisanal) πυτιά ζωικής προέλευσης, σε μορφή πάστας, εμφανίζουν μια πικάντικη γεύση, και ένα ιδιαίτερο flavor.

Παραδείγματα, τέτοιων τυριών, αποτελούν, το τυρί Fiore Sardo, το τυρί Pecorino Romano, κ.α.

Δείτε: Όλα όσα πρέπει να ξέρω για την πυτιά ζωικής προέλευσης

Είδη πυτιάς – Πυτιά μικροβιακής προέλευσης
Πυτιά μικροβιακής προέλευσης. Η πυτιά, αυτή, περιέχει ένζυμα, τα οποία διασπούν την k-καζεΐνη. Απλά, τα ένζυμα, αυτά, δεν είναι ούτε το ένζυμο χυμοσίνη, ούτε και το ένζυμο πεψίνη.

Όταν, εμείς μιλάμε για πυτιά μικροβιακής προέλευσης, (Microbial Rennet), στην ουσία, εμείς κάνουμε λόγο, για πρωτεολυτικά ένζυμα, τα οποία παράγονται από, (συνήθως), μη γενετικά τροποποιημένους μικροοργανισμούς.

Αυτά, τα πρωτεολυτικά ένζυμα, (πρωτεάσες), κατά την προσθήκη τους στο γάλα, θα προκαλέσουν την πήξη του γάλακτος.

Η πυτιά μικροβιακής προέλευσης θεωρείται ως ένα υποκατάστατο πυτιάς.

Δείτε: Ποιά είναι η πυτιά και ποιά είναι τα υποκατάστατα πυτιάς?

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Η πυτιά φυτικής ή μικροβιακής προέλευσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την παρασκευή ”τυριών” για χορτοφάγους. Τα τυριά αυτά παρασκευάζονται με όξυνση του γάλακτος και συνεπώς η προσθήκη πυτιάς δρα συμπληρωματικά.

Για την παρασκευή της πυτιάς, μικροβιακής προέλευσης,  ως ”πηγές”, χρησιμοποιούνται διάφοροι μικροοργανισμοί.

Οι μικροοργανισμοί, αυτοί, μπορεί να είναι κάποιο είδος μούχλας (molds) ή ζυμομύκητα (yeasts).

Γενικά, πάντως, οι μικροοργανισμοί, αυτοί, ανήκουν στο Βασίλειο των Μυκήτων.

Έχουν αναφερθεί, περισσότερα, από, 100 είδη μυκήτων, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν πιθανή ”πηγή” για ένζυμα πήξης του γάλακτος.

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Πυτιά μικροβιακής προέλευσης σε κοκκώδη μορφή. Η πυτιά αυτή περιέχει χυμοσίνη και πεψίνη. Η πηκτική δύναμη σε Διεθνείς μονάδες πήξης γάλακτος είναι 1.400 IMCU ανά g. Παρόλα αυτά, οι πληροφορίες αυτές δεν επαρκούν.

Πάντως, για την εμπορική παρασκευή, των  γαλακτοκομικών προϊόντων, ο κατάλογος περιορίζεται σε, μόλις, 3 είδη.

1) Rhizomucor miehei, 2) Rhizomucor pusillus, και, 3) Cryphonectria parasitica.

Να ποιά είναι τα 4 είδη της πυτιάς -Τί θα πρέπει να προσέχω?

Η πυτιά, μικροβιακής προέλευσης, προωθεί εκτεταμένη πρωτεόλυση, και πολλές φορές θεωρείται ότι, αυτή, η πυτιά μπορεί να προκαλέσει πικρό (ανεπιθύμητο) flavor.

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Υπολειπόμενη πηκτική ενεργότητα της πυτιάς [(Milk Clotting Activity) σε διεθνείς μονάδες, IU, ανά mg γάλακτος], η οποία πυτιά προέρχεται από τον μικροοργανισμό Rhizomucor miehei σε διάφορες τιμές θερμοκρασίας και σε διάφορες τιμές pH.

Έχει αποδειχθεί ότι, η πυτιά, μικροβιακής προέλευσης, παρουσιάζει σταθερότερη συμπεριφορά, απέναντι, στις υψηλές τιμές θερμοκρασίας, σε σχέση, με την πυτιά ζωικής προέλευσης.

Η πυτιά, μικροβιακής προέλευσης, θεωρείται φιλικό προϊόν, για τους χορτοφάγους, καθώς, τα υπεύθυνα πρωτεολυτικά ένζυμα δεν προέρχονται από ζώο.

Η τιμή αγοράς, του προϊόντος, αυτού, είναι μάλλον χαμηλότερη, σε σχέση, με την τιμή αγοράς, των προϊόντων, των άλλων τύπων πυτιάς.

Δείτε: Όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε για την πυτιά μικροβιακής προέλευσης

Να ποιά είναι τα 4 είδη πυτιάς
Προσθήκη πυτιάς στο γάλα τυροκόμησης. Τί θα πρέπει να γνωρίζω? Η θερμοκρασία του γάλακτος θα επηρεάσει την δραστικότητα της πυτιάς?
Είδη πυτιάς – Πυτιά φυτικής προέλευσης

Η πυτιά, φυτικής προέλευσης, (Vegetable Rennet), αναφέρεται σε εκείνα, τα πρωτεολυτικά ένζυμα, τα οποία παράγονται από, την εκχύλιση των φυτών.

Αυτά, τα πρωτεολυτικά ένζυμα, (πρωτεάσες), κατά την προσθήκη, στο γάλα τυροκόμησης, θα προκαλέσουν την πήξη του γάλακτος.

Η πυτιά, φυτικής προέλευσης, θεωρείται ως υποκατάστατο της πυτιάς.

Το άνθος της αγκινάρας, Cynara cardunculus, χρησιμοποιείται, εδώ και αιώνες, ως πυτιά, για την παρασκευή εκλεκτών τυριών στην Ιβηρική χερσόνησο. Το άνθος της αγκινάρας, Cynara cardunculus,  αποτελεί την σημαντικότερη πηγή για την παρασκευή πυτιάς φυτικής προέλευσης, παγκοσμίως.

Φυτά, όπως είναι το κάρδαμο, το γαϊδουράγκαθο, η αγκινάρα, οι τσουκνίδες, η παπάγια, κ. α., αποτελούν μια εν δυνάμει ”πηγή”, από την οποία μπορεί να παρασκευαστεί πυτιά.

Χωρίς αμφιβολία, η σημαντικότερη πυτιά, φυτικής προέλευσης, προέρχεται από, το είδος της αγκινάρας, Cynara cardunculus L. subsp. flavescens.

Από τα αρχαία χρόνια, το εκχύλισμα από, τα άνθη, του Cynara cardunculus, χρησιμοποιήθηκε, στην Ιβηρική χερσόνησο, για την παρασκευή τυριών, από πρόβειο γάλα.

Το τυρί ωριμάζει, αλλά… τα πρωτεολυτικά ένζυμα της πυτιάς ”δουλεύουν”. Έντονη δράση, αυτών, των ενζύμων, θα προκαλέσει πικρές, ανεπιθύμητες, γεύσεις στο ώριμο τυρί. Τί θα πρέπει να προσέχω? Ιδιαίτερη προσοσχή απαιτείται για τα τυριά μακράς ωρίμανσης.
Να ποιά είναι τα 4 είδη της πυτιάς – Πρωτεόλυση και ανεπιθύμητο flavor

Η πυτιά, φυτικής προέλευσης, περιέχει ένζυμα, τα οποία δημιουργούν έντονη πρωτεόλυση στα τυριά.

Ως αποτέλεσμα, η πυτιά, φυτικής προέλευσης, προκαλεί, μια, ελαφρώς, πικρή, αλλά, και πικάντικη γεύση.

Η δημιουργία μιάς πικρής γεύσης στο τυρί εμάς θα πρέπει να μάς προκαλέσει ποικίλες σκέψεις. Μια ανεξέλεγκτη πρωτεόλυση του τυριού, κατά την ωρίμανση, μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία υψηλών ποσοτήτων αμινοξέων. Η αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων μέσω της δράσης των ενζυμικών συστημάτων των μικροοργανισμών μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία βιογενών αμινών. Οι βιογενείς αμίνες, όπως είναι η Ισταμίνη και η Τυραμίνη, οι οποίες δημιουργούνται από την αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων Ιστιδίνη, και Τυροσίνη αντίστοιχα, μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς την υγεία.

Παρόλα αυτά, η πυτιά φυτικής προέλευσης δεν ενδείκνυται για την παρασκευή τυριών μεγάλης ωρίμανσης.

Η πηκτική δύναμη, της πυτιάς, φυτικής προέλευσης, συχνά, δεν είναι σταθερή.

Δείτε: Τί είναι και πώς υπολογίζεται η πηκτική δύναμη της πυτιάς?

Επίσης, πολλές φορές, στην πυτιά, φυτικής προέλευσης, παρουσιάζει διακύμανση, η περιεκτικότητα, εκείνων, των πρωτεολυτικών ενζύμων, τα οποία δεν προκαλούν πήξη του γάλακτος.

πρωτοσέλιδο - Όλα όσα πρέπει να ξέρω για την πυτιά από την ζύμωση γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών (FPC)
Σήμερα, ο όρος πυτιά περιλαμβάνει και την κατηγορία των υποκατάστατων πυτιάς. Παρόλα αυτά, ο παρασκευαστής απαιτείται να γνωρίζει ότι ο τύπος της πυτιάς, τον οποίο, αυτός, ο παρασκευαστής, θα χρησιμοποιήσει, θα επηρεάσει, σημαντικά, την ποιότητα του τελικού προϊόντος.

Η πυτιά, φυτικής προέλευσης, χρησιμοποιείται, εξ ορισμού, για την παρασκευή τυριών, τα οποία είναι κατάλληλα, για χορτοφάγους.

Δείτε: Όλα όσα θα πρέπει να ξέρω για την πυτιά φυτικής προέλευσης

Είδη πυτιάς – Πυτιά, η οποία προέρχεται από την ζύμωση των γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών
πρωτοσέλιδο - Τί είναι και πώς υπολογίζεται η πηκτική δύναμη πυτιάς?
Τί είδους πυτιά θα πρέπει να χρησιμοποιήσω? Πολλοί έμπειροι τεχνίτες τυροκόμοι αναφέρουν ότι η συνεκτικότητα του πήγματος θα επηρεασθεί όχι μόνον από το είδος της πυτιάς, αλλά και από την κατασκευάστρια εταιρία του εκάστοτε σκευάσματος πυτιάς.

Η πυτιά από την ζύμωση των γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών (FPC-Fermentation Produced Chymosin), αναφέρεται στο ένζυμο της χυμοσίνης.

Η χυμοσίνη, αυτή, παράγεται από την επεξεργασία γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών.

Οι μικροοργανισμοί αυτοί μπορεί να είναι βακτήρια, ζυμομύκητες (yeasts) ή μούχλες (molds).

Η τιμή pH του γάλακτος θα επηρεάσει την ποσότητα της προστιθέμενης πυτιάς.

Η πυτιά, αυτή θεωρείται ως υποκατάστατο πυτιάς.

Η πυτιά FPC θεωρείται, ότι είναι ένα γενετικά τροποποιημένο προϊόν, παρά, ότι  είναι ένα προϊόν γενετικής μηχανικής.

Η χρήση, αυτής, της πυτιάς, δεν επιτρέπεται σε διάφορες χώρες.

Η παραγωγή, της πυτιάς FPC, είναι πιο οικονομική, σε σχέση, με τα άλλα είδη πυτιάς.

Τα τυριά τυρογάλακτος μπορεί να περιέχουν κάποιες ποσότητες από την πυτιά, η οποία μεταφέρθηκε αρχικώς, στο τυρόγαλα. Σε τί βαθμό η δράση αυτής της πυτιάς θα επηρεάσει τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά αυτών των τυριών τυρογάλακτος? Η υψηλή θερμική επεξεργασία του τυρογάλακτος θα αδρανοποιήσει πλήρως την πυτιά? Αυτή η πυτιά μπορεί να ενεργοποιηθεί μετέπειτα κατά την ωρίμανση των τυριών τυρογάλακτος?

Επίσης, αυτή, η πυτιά, δεν δημιουργεί πικρό, ανεπιθύμητο, flavor σε τυριά μακράς ωρίμανσης.

Η πυτιά FPC δεν περιέχει άλλο πηκτικό ή πρωτεολυτικό ένζυμο πέραν της χυμοσίνης.

Η πυτιά, αυτή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή τυριών, τα οποία είναικατάλληλα, για χορτοφάγους.

Δείτε: Όλα όσα θα πρέπει να ξέρω για την πυτιά από την ζύμωση γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών

Δείτε περισσότερα:

The production, action and application of rennet and coagulants. Harboe M, Broe ML, and Qvist KB (2010). In: Law BA and Tamine AY (eds.) Technology of Cheesemaking, pp. 98–129. Blackwell Publishing Ltd.

 Rennets: General and molecular aspects. Crabbe MJC (2004). In: Cheese: Chemistry, Physics and Microbiology, Vol. 1: General Aspects. Fox PF, McSweeney PLH, Cogan TM, and Guinee TP (eds.), 3rd edn., pp. 19–45. London: Elsevier Academic Press

Enzymatic coagulation of milk.  In: Fundamentals of Cheese Science. P. F. Fox, T. P. Guinee, and T. M. Cogan, Gaithersburg, Maryland, USA: Aspen Publishers, Inc. 2000, pp. 98-135.

Recent advances in milk clotting enzymes. M. Jacob, D. Jaros, and H. Rohm, Int. J. Dairy Technol., vol. 64, no. 1, pp. 14-33, 2011.

 

 

 

 

 

Facebook Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *